6 signalen dat je een onverbeterlijke workaholic bent

Je werkt jezelf te pletter en je hebt het niet in de gaten? Dan is de kans groot dat je een onverbeterlijke workaholic bent. Dit zijn alvast zes duidelijke signalen.

Je kan niet over je werk ophouden

Ook bij een avondje uit met je partner of vrienden kan je het maar over één ding hebben: je werk. Er moet nog maar iemand even terloops informeren hoe het zit met je job en je gaat helemaal los. In geuren en kleuren vertel je over je werk. Dit tot grote ergernis van je gezelschap. Het feit dat je dit niet eens in de gaten hebt, is een cruciaal teken dat je professioneel helemaal over de rooie aan het gaan bent.

Je hebt geen besef van tijd

Je kruipt voor je computerscherm in de ochtend en voor je het weet is het alweer avond. Gehaast wat eten dan. En daarna ga je nog even door. Snel wat dingen doen. Dan is het morgen wat makkelijker om je planning aan te houden. Nog even een paar mails beantwoorden, dan snel douchen en onder de wol. Morgenvroeg moet je er immers zo snel als mogelijk weer aan beginnen. En zo glijden de uren, dagen en weekends aan je voorbij.

Weekends zijn geen weekends

Zaterdag en zondag zijn er om de verloren tijd van de werkweek in te halen. De weekends geven je zo gelukkig wat marge voor de werkweek die gaat komen. Want ook die zit weer behoorlijk vol. En de week daarna ook. Sommigen noemen het al eens gedrevenheid. Heb je echter een partner, kinderen, vrienden of gewoon bepaalde sociale verplichtingen? Dan kan je het helaas niet maken om die systematisch op de tweede plaats te zetten. Je hebt immers niet enkel verantwoordelijkheden ten opzichte van je baas. Je familie en vrienden zijn minstens even belangrijk.

Je neemt geen pauze

Jouw werkdag is één langgerekte stroom van meetings, telefoons, werkspurten en e-mails. Tijd voor een koffietje met de collega’s? Ben je gek! De lunch: dat is een luxe geworden die je je nog maar zelden offreert. Zelfs een toiletbezoek zou je uitstellen wanneer je dat zou kunnen. Herkenbaar? Dan is het hoog tijd om aan de noodrem te trekken. Voor je jezelf op de borst klopt: dit is geen normaal werkgedrag. Wanneer je denkt dat dit wel zo is, moet je misschien eens met iemand gaan praten met kennis van zake. Dat je niet goed bezig bent, is immers zeker.

Je hebt geen enkel realiteitsbesef meer

Je hebt nog nauwelijks interesse in andere dingen dan je werk. Je loopt de hele tijd rond als een kip zonder kop en hebt geen moment meer voor je collega’s. Je nerveuze energie op de werkvloer zorgt ervoor dat iedereen ongemakkelijk wordt in jouw aanwezigheid. In meetings onderbreek je andere mensen constant omdat je alles zo snel als mogelijk wil afhandelen. En je oordeelt dat alles wat niet in jouw persoonlijke werkschema past eigenlijk tijdverspilling is.

Je stelt geen grenzen meer naar jezelf

Je werkt altijd langer, harder en meer. Hier nog een halfuurtje erbij, daar nog een extra meeting. Het houdt niet meer op. En je gaat maar door. Je baas, die glundert. Je eigen geest en lichaam daarentegen? Dat is een heel andere zaak.

Pascal Dewulf