Waarom to-dolijstjes voor uitstelgedrag zorgen

Nog een berg werk te verzetten? Dan kan een to-dolijstje wel soelaas bieden, toch? Niet altijd. Onderzoek wijst namelijk uit dat takenlijstjes even vaak het tegenovergestelde effect bereiken en zelfs kunnen leiden tot uitstelgedrag.

“Mensen hebben geen idee hoe schadelijk to-dolijstjes zijn voor hun productiviteit.” Een bijzondere krasse uitspraak van Nir Eyal, expert op het vlak van productiviteit en auteur van een aantal internationale bestsellers rond focus en werkroutines. Eyal is naar eigen zeggen op missie om de wereld te ontdoen van wat hijzelf een afschuwelijke gewoonte noemt, to-dolijstjes.

Kaartenhuisje

Volgens Nir Eyal zijn er een aantal belangrijke redenen waarom takenlijstjes niet werken en waarom ze de productiviteit zelfs helemaal kunnen belemmeren. Wanneer mensen een takenlijstje maken, omzeilen ze vaak belangrijke of gecompliceerde taken ten gunste van wat gemakkelijker te doen is of urgenter lijkt. Door deze gewoonte storten de meeste to-dolijstjes volgens Eyal echter als kaartenhuisjes in mekaar. Sterker nog: ze zouden een positief zelfbeeld om zeep kunnen helpen. “Het versterkt het zelfbeeld van iemand die niet doet wat hij zegt en dat is vreselijk”, aldus Eyal.

Vermijdingsstrategie

Ook kunnen volgens Nir Eyal takenlijsten iemands tijdsbesteding helemaal om zeep helpen. Onvolledige taken zullen in je hoofd spelen en dat zal je ervan weerhouden om te genieten buiten het werk. Hoeveel tijd heb je al niet besteed aan je zorgen maken over onvolledige taken terwijl je van je avond of weekend zou kunnen genieten? Eyal gelooft dan ook dat to-dolijstjes niets anders zijn dan een ordinaire vermijdingsstrategie.

Tijdsdruk

Klinkt allemaal behoorlijk dramatisch. Maar goed, er is nooit rook zonder vuur. Hoe vaak hebben we met z’n allen to-dolijstjes gemaakt, al dan niet met kleurcodes, om ze vervolgens weer te veranderen en/of te herprioritiseren? Kortom, hoe vaak besteden we meer tijd aan het maken en beheren van to-dolijstjes dan het eigenlijke werk te doen? Eyal zweert daarom zelf bij wat hij noemt de ‘kalendermethode’. Iedere werkdag deelt hij rigoureus in met tijdsloten op een kalender waarbij iedere taak een specifiek tijdsinterval krijgt toegewezen. Eyal stelt dat we immers beter presteren onder tijdsdruk. Wekelijkse schema’s geven hem daarnaast een globaal kader. “Een ongeplande dag is geen vrijheid. Het is eerder een recept voor uitstelgedrag, spijt en mislukking”, aldus Eyal. Hij maakte zelfs een template voor zijn kalendermethode. Die kan je hier downloaden. Succes!

Pascal Dewulf