Hoe alledaags gedrag ook op jouw werkplek de boel behoorlijk kan verzieken

Op de werkplek doe je wat je doet. Zoals je het gewoon bent. En zoals het comfortabel en productief lijkt voor jou. De hamvraag: is dat ook echt goed? En welke implicaties heeft jouw werkgedrag op het team?

Negatieve vibe

Het zijn niet enkel de haantjes, de narcisten of de neurotische drammers die de sfeer op de werkplek danig kunnen verzieken. Ook minder extreem gedrag kan behoorlijk op de heupen van je collega’s werken. Neem nu bijvoorbeeld jouw job. Je doet ze en je doet dat door de band genomen goed. Niet meer dan dat. Prima, toch? Je mist daarbij misschien echter wat enthousiasme en vuur. Zonder dat je het in de gaten hebt, kan dat zo een negatieve vibe in het team brengen. Je collega’s zijn immers niet bepaald blij met je matig enthousiasme en hebben het gevoel dat het team beter kan. Gebrek aan enthousiasme: het lijkt alledaags en bijna sociaal aanvaardbaar. Toch kan het een absolute dooddoener zijn voor de teamspirit.

Klamme handjes

Een ander alledaags fenomeen dat de sfeer op het (thuis)kantoor om zeep kan helpen, is overmatige stress. Of althans het gebrek om er op een gezonde manier mee om te gaan. Wanneer je voortdurend met klamme handjes (pootjes) als een kip zonder kop rondhuppelt, dan gaat dat afstralen op je collega’s. Je loopt immers steevast op de toppen van je tenen, je agenda zit naar goede gewoonte tjokvol en je bent zelden of nooit beschikbaar voor je collega’s. Stress lijkt iets wat bij het werk hoort. Toch wordt het een pest wanneer een of meerdere collega’s in het team die stress niet weten te kanaliseren. Het bezorgt de rest van het team immers een ongemakkelijk en gefrustreerd gevoel. Ondanks dat stress iets is dat we dagelijks wel in meer of mindere mate ervaren, blijft het cruciaal om er op een gezonde manier mee om te gaan. En zo jouw collega’s te sparen.

Verantwoordelijkheid nemen

En dan is er the blame game. Loopt er iets fout in het team, dan is het altijd andermans schuld. Kwestie van het beeld van jezelf als modelmedewerker intact te laten. Wat dat dan ook moet kosten. Je collega’s een zetje geven om er zelf beter uit te komen? Niet bepaald netjes. Het is heel subtiel en we doen het vaak uit opportunisme of zelfbehoud. Wanneer je er echter een gewoonte van maakt, dan gaat dat kwaad bloed zetten bij je collega’s. En zal je op de duur niet meer op hen kunnen rekenen. De verantwoordelijkheid nemen voor je acties (en flaters) is dan ook cruciaal om een topcollega te zijn.

Geniepige dynamiek

Ook voorkeursgedrag is zo’n geniepige dynamiek op de werkplek die de boel onderuit kan halen. Je baas die zijn/haar favorietjes heeft terwijl anderen systematisch worden genegeerd. Of collega’s die aan kliekjesvorming doen en jou buiten het verhaal laten. Je bent enkel goed tijdens de werkuren. Bij de lunch, tijdens een uitje of bij het nakaarten aan de koffiemachine ben jij nooit van de partij. Heel venijnig en heel pijnlijk. Op de duur ga je je immers geïsoleerd voelen en dat is nefast in een productieve werkomgeving. Laat het niet toe. En doe er zelf ook niet aan mee.

Pascal Dewulf