5 dingen die je van bergbeklimmers kan leren over collegialiteit op de werkplek

Wat hebben bergbeklimmers en jij en je collega’s met mekaar gemeen? Veel, althans wanneer je op de top van je kunnen productief met mekaar wil samenwerken.

Een expeditie is als een project

Wanneer bergbeklimmers er samen op uit trekken om bijvoorbeeld de Mount Everest te beklimmen, heet dat een expeditie. Dat kan je een beetje met een project vergelijken waar je als projectteam in stapt. Er zit met andere woorden ook een begin en einde aan. Je moet binnen een bepaalde tijdspanne een beoogd resultaat neerzetten. Dat kan alleen wanneer je intensief samenwerkt. In je eentje de berg opklimmen Vergeet het. Met een project is dat niet anders.

Onzekerheden zijn een zekerheid

Wat je op je weg naar de top allemaal tegenkomt, dat kan je in de verste verten nauwelijks bedenken. Iemand wordt ziek, een lawine, afbrekende ijsschotsen, valpartijen, hoogteziekte, … Ondanks al die dingen moet je toch het beoogde resultaat behalen. Je moet er dus altijd en onder alle omstandigheden zijn voor je expeditiemakkers. Vervang ‘expeditie’ door ‘project’ en je snapt het plaatje. Tijdens zo’n bergtocht word je vaak tot het uiterste van je kunnen gedreven. Wanneer je expeditiemakkers er niet zouden zijn, zou je zelfs het leven kunnen laten. Probeer die mindset ook (wat meer) tijdens het verloop van een project te hanteren. Je zal zien dat er meer synergie, drive en vastberadenheid in het projectteam komt. Hierdoor zijn jullie veel beter gewapend tegen onvoorziene obstakels die kunnen opduiken.

Je expeditiemakkers zijn niet noodzakelijk je makkers

Maar… je kan er tijdens de expeditie wel blindelings op vertrouwen. Het is dus niet zo dat je beste vrienden moet zijn met de mensen die samen met jou op weg gaan naar die bergtop (of in een project). Je moet daarentegen omringd zijn door individuen die samen met jou de top willen bereiken en daarbij alles over hebben voor het teambelang. Na de expeditie scheiden jullie wegen mogelijk helemaal maar tijdens de expeditie zijn jullie mekaars onvoorwaardelijke steun en toeverlaat.

Het collectieve belang overstijgt jouw ambities

Op weg naar een besneeuwde bergtop terwijl je beademingsondersteuning krijgt via zuurstofflessen en dit met temperaturen tot -62° ben je op mekaar aangewezen. Het is een kwestie van leven of dood. Elk detail, elke minieme vorm van communicatie, elke handeling kan cruciaal zijn in de uitkomst van de expeditie. Misschien is het wel het gemak dat we op de werkplek ervaren dat ervoor zorgt dat we die mindset op kantoor niet hebben. Moraal van het verhaal: voel je voortaan wat meer samen-op-weg-naar-de-top en wat minder als-ik-maar-de-top-bereik.

Je moet mekaar blindelings kunnen vertrouwen

Stel je voor: het enige wat je met je expeditiemakkers verbindt op weg naar de top van de Mount Everest is een touw. Soms zie je je klimmakkers zelfs niet meer door bijvoorbeeld een sneeuwstorm. Op dat moment is dat touw jouw levenslijn. Ondanks het feit dat er geen visueel aanknopingspunt is, heb je zo toch contact met mekaar. In een projectteam moet dat net zo zijn. Er moet een soort van onzichtbaar touw zijn dat jullie verbindt. Dat kan alleen wanneer de rollen en verantwoordelijkheden glashelder zijn en het team elk probleem van een teamlid – hoe klein ook – opmerkt en zo snel als mogelijk gemeenschappelijk tackelt.

Pascal Dewulf