Greet, nachtdienst op de afdeling Pediatrie in het UZ Leuven: “Ik fiets elke avond fluitend naar mijn werk.”

Greet Van Beek (53) werkt al 32 jaar op de afdeling Pediatrie in het UZ Leuven. Ze draait er nachtdiensten en kan zich geen mooiere job wensen.

Wist je altijd al dat je verpleegster wilde worden?
Vanaf mijn zestiende heb ik altijd gezegd dat ik voor zieke kinderen zou zorgen. Na mijn studie Verpleegkunde in Turnhout volgde ik in Leuven de specialisatie Pediatrie. Ik heb sinds mijn afstuderen in 1982 altijd met kinderen gewerkt en fiets elke avond fluitend naar mijn werk.

Vanwaar de keuze voor nachtdiensten?
In ’94 beviel ik van mijn dochter en in ’96 van mijn zoon. Ik heb toen beslist om van voltijdse dagshiften over te gaan op parttime nachtdiensten. Voor de kinderen is dat heerlijk. Ik haalde hen ’s ochtends na mijn shift uit bed en bracht ze naar school. Om halfvier pikte ik ze op aan de schoolpoort en vertrok weer naar mijn werk nadat zij in bed lagen. In hun ogen was mama altijd thuis.

Je werkt van 21u45 tot 7u15, dat is 9.5 uren na elkaar.
Ja, en dat doen we soms zeven nachten aan een stuk. Daarna ben ik een week vrij. De nacht begint met een briefing, we doen enkele malen een ronde om parameters te nemen en medicijnen toe te dienen, er gebeuren opnames en we beantwoorden oproepen.

Er zijn ook moeilijke momenten…
Soms moeten we een reanimatie doen maar verliezen we het kindje toch. Dat is moeilijk, maar in de eerste plaats moeten we de ouders zo goed mogelijk begeleiden en ondersteunen. We houden ons sterk, maar het blijft toch vaak nazinderen: ‘Heb ik niet gefaald?’. De artsen stellen ons gerust: soms kan er gewoon niets meer gedaan worden om een kind te redden.

Vind je dan steun bij je collega’s?
We zijn een hecht team van drie op de nachtdienst. Het helpt om ons verhaal bij elkaar kwijt te kunnen. Ik heb erg veel geluk met mijn collega’s. We zijn op elkaar ingespeeld en de sfeer is goed. We gaan af en toe met het ganse team uit eten of er worden feestjes gegeven.

Wat is het fijnste aan werken met kinderen?
De spontaniteit en de positieve energie. Sommige kinderen beginnen ’s nachts verhalen te vertellen over hun school, oma en opa,… Ik kan kinderen op die manier opbeuren. Als ze pijn hebben of een prik moeten, pols ik naar hun hobby’s, daar vertellen ze graag over.

www.uzleuven.be

Eveline Janssens