Regiotalent

Als je in de laatste ronde van een sollicitatieprocedure belandt en overtuigd bent dat de job jouw kant zal uitkomen, maar hem dan toch niet krijgt, kan dat voor behoorlijk wat frustraties zorgen. En nog meer als je toevallig je overblijvende medekandidaten kent en weet dat je technisch gesproken beter beantwoordt aan de jobvereisten dan zij.

Rekruteerders kiezen niet altijd de beste kandidaat

Hoe eigenaardig het ook kan klinken: het is inderdaad niet zo dat rekruteerders automatisch de beste kandidaat kiezen. Zij moeten immers rekening houden met het team waarin je terecht zal komen. Nog los van de politieke rivaliteit tussen Madrid en Barcelona is er wellicht niemand die het zou aandurven om Messi en Ronaldo in één en hetzelfde team te laten spelen. Met andere woorden: er is een belangrijke vraag die je als kandidaat niet uit het oog mag verliezen en die kan bepalen of je al dan niet een job zal krijgen, ongeacht of je de beste kandidaat bent of niet. En die vraag komt neer op welk talent je potentiële werkgever wil toevoegen aan het team om het completer te maken. De juiste vaardigheden, ervaring en referenties spelen met name voor topfuncties op dat moment een minder grote rol dan de complementariteit bij het team.

Niemand werkt nog in zijn eentje

Niemand opereert tegenwoordig nog volstrekt autonoom in een bedrijf. Als er bijvoorbeeld een vacature is bij een team dat sterk analytisch werkt, dan gaat de verantwoordelijke rekruteerder voor dat team op zoek naar een creatieve denker. Omdat kandidaten zo sterk gefocust zijn op de kwaliteiten die voor een job worden gevraagd, verliezen ze het belang van de teamcomplementariteit uit het oog en is het vaak lastig om te aanvaarden dat ze, hoewel ze de laatste sollicitatieronde bereikten, toch de job niet krijgen. Als het een troost kan zijn: je bent misschien soms gewoon te goed om een bepaalde job te krijgen. Maar dat betekent dan ook dat je snel wel ergens anders aan de slag zal kunnen.

Geert Degrande