Regiotalent

In je vrije tijd wat bijklussen en zo een extra cent verdienen? Dat kan via het systeem van flexi-jobs. Het systeem begon in 2015 voor de horeca, maar lijkt nu stilaan uit te willen waaieren naar andere sectoren.

Extra cent

Vandaag kan je in een flexi-job bijklussen wanneer je daarnaast ook 4/5de werkt. Of wanneer je gepensioneerd bent. Het succes van het systeem is glashelder: je verdient bruto bijna 11 euro (vakantiegeld incluis) en je hoeft op je flexi-job loon geen belastingen of sociale bijdrages te betalen. Zo kan je een extra cent bijverdienen terwijl jouw baas een verlaagd tarief voor sociale bijdrages betaalt. Daardoor kan hij of zij relatief goedkoop piekperiodes overbruggen.

Win-win

Werkgeversorganisatie Voka gaf zopas een impuls om het systeem van flexi-jobs te verbreden. Ze pleiten ervoor om flexi-jobs ook uit te breiden naar andere sectoren. Vandaag kan een flexi-job immers enkel in de (detail)handel en de horeca. Voka pleit er echter voor om het systeem uit te breiden naar knelpuntsectoren als de bouw, de zorg of ook industriële productie. Volgens Voka is de uitbreiding van het systeem een win-win. Een idee, maar zover is het nog niet.

Ontzorgen

Nog volgens Voka zou de uitbreiding van flexi-jobs naar bijvoorbeeld de zorgsector het personeel in die zorgsector voor een stuk kunnen ontlasten. Daardoor zou de kwaliteit van de zorg er dan weer op vooruitgaan. Dat is de theorie. Zoals zo vaak zal er eerst echter nog een stevig potje getouwtrek aan te pas komen vanuit politieke hoek. Het klassieke verhaal: liberalen zijn voor, links gaat op de rem. Volgens Groen zou de uitbreiding van het systeem van flexi-jobs er kunnen voor zorgen dat laaggeschoolden niet meer aan de bak komen. De jobs waarvoor zij in aanmerking komen kunnen door het systeem van flexi-jobs immers ook worden ingenomen door werknemers die al ergens anders aan de slag zijn.

Hoog tijd voor een debat

Een andere nuance wordt aangebracht door professor arbeidseconomie Stijn Baert van UGent. Volgens Baert moeten we oppassen dat we met de mogelijke uitbreiding van flexi-jobs niet verzeilen in een situatie zoals Duitsland vandaag kent. Daar doen mensen soms 4 à 5 mini-jobs om rond te komen. De hamvraag: moeten we politici, belangenorganisaties en arbeidsmarktexperts daarover laten beslissen? Het zijn nu eenmaal nieuwe tijden. De arbeidsmarkt flexibiliseert aan een razendsnel tempo. En wat als mensen het leuk vinden om verschillende (mini-)jobs te hebben? Misschien zijn ze wel een stuk gelukkiger wanneer ze uit het 9-to-5-keurslijf los kunnen breken. Kortom, die keuze moet er zijn voor diegenen die werken, niet voor diegenen die de werkenden aansturen. Hoog tijd om een debat op gang te brengen dat niet alleen wordt bepaald door beleidsmakers.

Pascal Dewulf