Je moet geen workaholic zijn om carrière te maken

Het lijdt geen twijfel dat je niets voor niets krijgt. Dat je hard moet werken om op professioneel vlak succesrijk te zijn, zal dan ook niemand betwisten. Maar dat betekent volgens Malissa Clark, een assistent-professor psychologie aan de universiteit van Georgia allerminst dat je een echte workaholic moet zijn. Integendeel zelfs, want er zijn volgens haar vier types woraholics te onderscheiden en bij geen van hen ziet zij dat overwerk hen echt vooruit hept op de carrièreladder.

Vier soorten workaholics….

De vier types workaholics die als gevolg van uiteenopende factoren zoals interne noden, een bepaalde context, een nood om hun incompetentie op andere vlakken te compenseren of hun onderliggende perfectionistische persoonlijkheid, wereldwijd hun opwachting maken op de werkvloer zijn volgens Clark de volgende :

• Dwangmatige overwerkers: zij zijn nog anders dan mensen die erg betrokken zijn bij hun job, want eigenlijk houden ze niet van hun werk, maar voelen zich omwille van allerhande al dan niet ingebeelde druk verplicht om meer te werken dan wettelijk is voorgeschreven.
• Mentale overwerkers: mensen die zich mentaal niet kunnen losmaken van het werk. Ook buiten de werkuren denken ze voortdurend aan het werk en kunnen ze het niet achter zich laten.
• Emotionele overwerkers: ze voelen zich angstig en schuldig als ze niet aan het werk zijn.
• Geboren overwekers: mensen die van nature altijd meer willen presteren dan hun werkgever redelijkerwijze van hen verwacht.

….die allemaal van al dat werken meer negatieve gevolgen ondervinden dan positieve

Malissa Clark legde in een meta-analyse een negentigtal eerdere studies over workaholics naast elkaar en leerde daaruit dat er over heel hard werken nog altijd veel misverstanden bestaan. Volgens haar is het bijvoorbeeld een misvatting dat wie zijn job echt graag doet, bijna automatisch een workaholic wordt. Mensen die zich echt op een positieve manier betrokken voelen bij hun werk zijn volgens haar juist geen workaholics. Zij die wel veel te veel overwerken scoren niet alleen lager op het vlak van jobtevredenheid en tevredenheid over het gezin en het leven in het algemeen, zij lopen ook meer kans op een hogere bloeddruk en op mentale problemen. Haar studie toonde ook aan dat workaholics alles bij elkaar genomen ook niet voor meerwaarde en een hogere productiviteit voor hun bedrijf zorgen dan zij die er wel in slagen echt los te komen van het werk. Kortom: het is een mythe dat je een echte workaholic moet zijn om forse carrièresuccessen te boeken.

Geert Degrande